شیراز تحلیل – بد نیست هرچه زودتر تکلیف مدیریت ورزش فارس مشخص شود و فردی که لااقل دستی بر آتش ورزش داشته و شناختی از موضوع دارد و پیشینه قابل دفاع ارائه کرده است به کار گمارده شود!
ورزش فارس این روزها شرایط خاصی را می گذراند و به جرئت می توان گفت در تاریخ بیش از 90ساله خود هیچگاه دچار چنین رکود و سردرگمی نبوده است . اما سوال اینست چرایی و چنینی وضع موجود را چه کسانی باید جوابگو باشند؟ از کدام نهاد ، اداره یا مسئول باید بخواهیم برای ورزش فارس برنامه ریزی کند؟ از سوی دیگر این روزها ورزش فارس بیشتر از هر کلام دیگری گویی نقل مجلس اهل سیاست استان شده است. گروهی با طرح خرد جمعی و همفکری با استاندار به معرفی نفرات اقدام می‌نمایند.
گروهی دیگر مدعی انکار استاندار از اطلاعات در مورد این جمع هستند. تقابل این دو تفکر را به کناری نهاده و با فرض صحت حرف دوم واصل قرار دادن اینکه هیچ کس حق دخالت در کار شما را ندارد ، جا دارد سوالی را از جناب استاندار و دیگر تلاشگران اهل سیاست بپرسیم : آیا شما برای ورزش فارس ارزشی قائل هستید یا نه ؟ اگر ارزش قائلید آیا به سپردن کار به کاردان اعتقادی دارید یا نه؟ اگر پاسخ این دو سوال مثبت است پس بدور از تمام این حاشیه ها به تکلیف خود و معرفی خادم کاردان عمل کرده و تمامی این حاشیه ها را به فراموشی بسپارید.
اما شما بزرگواران خود بهتر می‌دانید که حق شما همراه با تکلیف معنا پیدا می‌کند. شما حق دارید فرد مدیر را انتخاب کنید اما تکلیف هم دارید که شرایط کار و توانمندی ها را نگاه کرده و فردی را انتخاب کنیم که لااقل سبقه ای در موضوع داشته باشد.
جسارتا باید گفت:ورزش واقعی ترین میدان جامعه است و در ورزش حرمتها و کسوت اولین ملاک تصمیم گیری هستند و بازیکن دو روز به سراغ ورزش آمده را هیچگاه کاپیتان تیم نمی گذارند.
در ورزش میدان مسابقه نشانگر توان و ناتوانی است و پس از گذشتن چند دقیقه از مسابقه توانمندی یا ناتوانی بازیکن مشخص شده و با زبان بازی و پارتی بازی نمی تواند در میدان بماند، بر کارهای مدیریتی ورزش نیز چنین شرایطی حاکم است. همچنین در ورزش هیچ مربی در هیچ زمانی بازیکن ناوارد را به میدان نمی فرستد ، لذا در کارهای مدیریتی ورزش نیز به این نکات باید توجه کرد.
به هر حال مسئولین موثر در تصمیم گیری استان لازم است امروز به این معضل توجه ویژه داشته باشند.در صورت کم توجهی قطعاً در آینده ورزش فارس با مشکل بزرگتری مواجه خواهد شد. زیرا همانگونه که در مورد یک قهرمان در ورزش گفته می‌شود اگر ۶ ماه از تمرین دور بماند باید همچون یک مبتدی کار را شروع کند .در کلیت ساختار اداری ورزش هم اگر وقفه ای چندین ماهه پیش آید. شاهد عقب رفت سنگینی خواهیم بود و باید مدت ها وقت صرف شود تا دوباره به شرایط گذشته بازگردیم.
ورزش فارس در شرایطی بلاتکلیف مانده که کمتر از یک ماه دیگر مسابقات داخلی کشور شروع خواهد شد و هیئت ها باید فعالانه در مسابقات کشور شرکت کنند. از سوی دیگر چند ماه به مسابقات آسیایی گوانگژو مانده و اداره ورزش و جوانان لازم است از ورزشکاران فارس که شانس حضور در مسابقات آسیایی را دارند حمایت کند. اما سردرگمی موجود در اداره ورزش فارس قطعاً ضربه جبران ناپذیری به جوانان استان خواهد زد. لذا بدنیست هر چه زودتر تکلیف مدیریت ورزش فارس مشخص شود و فردی که لااقل دستی بر آتش ورزش داشته و شناختی از موضوع دارد و پیشینه قابل دفاع ارائه کرده است به کار گمارده شود!
