در دولت‌های مختلف همواره تصمیمات اقتصادی به امید هموار شدن زندگی مردم گرفته شده است؛ اما در عمل بخش‌های نه چندان کمی از این تصمیمات باعث آسیب‌های سنگینی به اقتصاد کشور و فشارهای اقتصادی به مردم شده است.
سوال اینجاست که آیا دو نرخی شدن آرد که برای تولیدکننده‌های نان فانتزی و نانوایی‌ها گرفته شده است در عمل جوابگو خواهد بود یا نه.
در خصوص دو نرخی شدن قیمت‌ها در گذشته تجارب زیادی از جمله دونرخی شدن بنزین، دو نرخی و چند نرخی شدن ارز و … وجود دارد که عموما باعث ایجاد فسادهای جدیدی در سیستم اقتصادی ما گردیده‌اند. از آن جمله چند نرخی شدن قیمت ارز و بخصوص تعریف ارز 4200 تومانی بوده است که اگرچه به امید کنترل نیازهای اساسی مردم و جلوگیری از بروز فشار برای اقشار جامعه تعریف شد؛ اما در عمل باعث بروز فسادهای بزرگ اقتصادی از جمله عدم بازگشت ارز صادراتی، قاچاق گسترده کالاهای اساسی، صادرات معکوس و … شد.
حال در سناریوی جدید قیمت آرد نیز در عمل از ساز و کار دو نرخی شدن استفاده شده است. سوپسید آرد برای نانوایی‌ها در برابر قیمت کاملا آزاد آرد برای سایر تولیدکنندگان از جمله نان فانتزی و شرکت‌های تولیدی مشتقات مصرفی مبتنی بر آرد. در عمل این دو نرخی شدن امکان بروز پیامدهایی نظیر فروش آرد از نانوایی‌ها به سایر مراکز تولیدی یا احتکار محصولات و کاهش عرضه برای بالا بردن قیمت در سایر محصولات خواهد شد. البته که باید به این مسئله هم توجه داشت که کنترل و نظارت بر تعداد بالای مراکز صنفی در عمل غیر ممکن است؛ لذا این سوال مطرح خواهد شد که آیا غیر از دو نرخی کردن هیچ راهکار دیگری وجود ندارد؟
