شیراز تحلیل – خبرنگار بخش اجتماعی ما به گفت‌وگو با یک دامدار و تولید کننده شیراز، پرداخته است که مشروح آن را در ادامه خواهید خواند.
این دامدار با اشاره به اینکه بیش از ۲۵ سال است که در حیطه دامداری و تولید شیر از گاو، فعالیت می‌کند، گفت: یکی از مشکلات همیشگی ما تولیدکنندگان شیر، عدم همخوانی قیمت نهاده‌ها و خوراک دام با قیمت شیر خریداری شده است. در حالی که شرکت‌های لبنیاتی قیمت محصولات خود را افزایش می‌دهند، نسبت به افزایش قیمت شیر تولیدی دامدار اقدامی نمی‌کنند.
عدم افزایش قیمت شیر در کنار کاهش میزان بارندگی و کاهش تولید علوفه و افزایش قیمت نهاده‌ها، مشکلات دامداران را بیشتر کرد، به طوری که بسیاری از دامداران اقدام به کشتار دام خود کردند و علیرغم اینکه کشتار گاو ماده شیر ده نیاز به مجوز دارد اما دامداران از سر ناچاری به نوعی زیرآبی می‌روند و گاو شیرده را می‌کشند.
طی ۳ الی ۴ ماه اخیر، نزدیک به ۴۰ درصد گاوهای شیری با کشتار از بین رفتند که فاجعه بزرگی است اما مسؤلان امر متاسفانه اهمیتی نمی‌دهند. با حذف گاو شیری از چرخه تولید، با مشکل کاهش تولید شیر و گوشت مواجه خواهیم شد و با کشتار ادامه نسل آنها نابود می‌شود.
ما دامداران در گذشته سویا را کیلویی ۸ هزار تومان می‌خریدم که به ۱۸ هزار تومان رسیده است، ذرت کیلویی ۶ تا ۸ هزار تومان به کیلویی ۱۲ هزار تومان افزایش پیدا کرده که متاثر از حذف ارز ترجیحی از خوراک دام است، از طرفی علیرغم واردات نهاده‌های دامی در بنادر کشور به خاطر عدم توزیع در بین دامداران باعث افزایش قیمت خوراک مورد نیاز دامداران شده است .خرج خوراک دام باید از فروش شیر دام تامین شود تا دامدار متضرر نشود اما در واقعیت اینطور نیست.
طی ۲ سال گذشته قیمت لبنیات ۲۰ درصد افزایش پیدا کرد اما قیمت شیر تولیدی گاودار، کیلویی ۶ هزار تومان باقی ماند در حالی که طبق تصمیم دولت قیمت شیر باید به کیلویی ۱۲ هزار و ۷۰۰ تومان برسد اما شرکت‌های تولیدکننده لبنیات که خریدار شیر از دامداران هستند، به تصمیم دولت بی‌اعتنایی می‌کنند.
ما به عنوان تولید کننده شیر از تصمیم دولت خوشحال شدیم اما علیرغم اینکه طی چند ماه اخیر محصولات لبنی تا ۷۰ درصد هم افزایش قیمت داشتند اما همچنان قیمت خرید شیر کیلویی ۶ هزار تومان است که اصلا جوابگو هزینه کرد ما برای خرید خوراک دام نیست.
خود من ۳۰ گاو شیری دارم اما برای تامین هزینه خوراک دام، گوساله‌های نر و ماده را فروختم تا شکم بقیه دام را پر کنم چون شیر گاو به قیمت درست از من خریداری نمی‌شود.
من با شرکت خریدار شیر تماس گرفتم و پیگیری کردم در پاسخ گفتند؛ هفته آينده جلسه داریم و قیمت خرید شیر مشخص خواهد شد. تصمیم شرکت‌ها به خرید شیر کیلویی ۱۱ هزار تومان است یعنی هزار و ۷۰۰ تومان کمتر از قیمت اعلام شده دولت که این مسأله به ضرر دامدار و تولید کننده شیر خواهد بود و روند کشتار دام شیری را متوقف نمی‌کند.
واقعیت این است که دولت تلاشی برای حفظ گاوداری‌های سنتی نمی‌کند، با تعطیلی گاوداری و دامداری‌های کوچک و محلی، مجتمع های بزرگ که دست سرمایه‌دار است، رشد می‌کنند و شیر را با قیمت کم از تولید کننده محلی می‌خرند. شرکت‌هایی که خودشان سهمیه خوراک دام دریافت می‌کنند، تولید کننده شیر می‌شوند و محصولات نه چندان با کیفیت با قیمت بالا به مردم عرضه می‌کنند.
صاحبان شرکت‌های تولید کننده لبنیات، دستشان با افراد بالادستی در یک کاسه است و همه از وضعیت فعلی و مشکلات دامداران مطلع هستند و صدای اعتراض هم زیاد است اما گوش شنوایی وجود ندارد. مشکلات دامداری و تولید شیر فقط یک مسأله شخصی برای دامدار نیست، یک مسأله عمومی است چون همه مردم از محصولات لبنی و شیر استفاده می‌کنند.
با توجه به خشکسالی، تولید علوفه دام کمتر شد اما همان میزانی هم که تولید شده، استفاده نمی‌شود چراکه تعداد دام به خاطر کشتار کم شده و دامی نیست که از علوفه استفاده کند. ضربه‌ای که دولت به دامداران وارد کرده، طی شش ماه تا یک سال آینده موجب افزایش قیمت گوشت خواهد شد، تکرار مسأله ای که برای مرغداران اتفاق افتاد.
پایان / سمیرا مردانی
