شیراز تحلیل – نقاشی های او گرچه کپی آثار دیگر نقاشان است اما برای تزیین خانه، دفتر کار یا هدیه دادن گزینه های چشم نوازی است و به گفته مظلومی حاصل سالها کار در وادی نقاشی است و با قاطعیت می گوید که شیراز سه نقاش داشته که یکی از دنیا رفته، یکی کوچ کرده و اوست که باقی مانده است.
او که 48 سال است نقاشی می کند سالها در چهارراه سینماسعدی شیراز مغازه ای کوچک داشته که کارگاه و محلی برای عرضه نقاشی‌هایش بوده و چندی است که دیگر آن مغازه را تحویل داده و به گفته خودش چوب حراج به آثارش زده و به مناسبت نوروز نقاشی‌هایش را به مردم هدیه و عیدی می دهد.
آثارش گرچه به گمان برخی بازاری و کپی کاری است اما جلوه و زیبایی که در آنها وجود دارد برخاسته از روح و تخلیلی است که از یک نقاش خودانگیخته سراغ داریم. نقاشی های او برای تزیین است و ادعای هنری چندانی ندارد. مظلومی می گوید که همین قدر که مردم می ایستند و نگاه می کنند برای ما هنرمندان کافی است. اکثرا هم بودجه کافی برای خرید نقاشی ندارند و فقط تماشا می کنند و برای کارهای تزیینی خیلی توجه نمی کنند.
لطفا خودتان را معرفی کنید.
داریوش مظلومی متولد 1335 آبادانم اما از بزرگ شده شیراز هستم که مقام سوم کشوری دارم و در کار هنری، نقاشی، رنگ روغن و سبک های مختلف سوررئالیسم، امپرسیونیست، رئال، نقطه‌کاری و همه سبک های مدرن را کار می کنم. بویژه کارهایی که در موزه های مهم دنیا قرار گرفته را به شکل نمونه کار اینجا می بینید. حدود 48 سال است که کار می کنم و در حال حاضر کنار خیابان بساط کرده ام که عذرخواهی می کنم و شهروندان باید ببخشند زیرا که اینگونه نباید باشد اما دوست دارم هنرم را تقدیم هنردوستان کنم.
من آخرین بازمانده نقاشان شیراز هستم. سه نفر نقاش در شیراز داشتیم؛ آقای یونسی، آقای پناهی که استادان بسیار خوب من بودند که یکی فوت کرد و دیگری به خارج از کشور رفت.
نقاشی را نزد چه کسی آموختید؟
من در اصل 5 استاد داشتم و شیراز نبودم. برای آموختن نقاشی به ترکیه، تهران و تبریز رفتم و از آنجا که علاقه به نقاشی داشتم به دنبال آنان رفتم و این راه را ادامه دادم.
چی شد که آمدید کنار خیابان و نقاشی هایتان را عرضه کردید؟
دیدم که این آثار را کسی نمی بیند و تبلیغی برایم نمی شود بنابر این تصمیم گرفتم کنار خیابان کارهایم را به نمایش بگذارم تا شاید مردم ببینند و خوششان بیاید و استقبال کنند.
تاکنون نمایشگاه نقاشی مستقل و رسمی هم داشتید؟
نمایشگاه نداشتم چون که هزینه های آن سنگین است و برای من مقدور نیست.
کارگاهی هم برای نقاشی دارید؟
کارگاهی ابتدای خیابان 30 متری سینما سعدی شیراز داشتم که 40 سال آنجا کار کردم اما دیگر مغازه را تحویل دادم و بیشتر در منزل کار می کنم.
درآمدتان فقط از راه نقاشی است؟ آیا بیمه هم هستید؟
بله؛ درآمدم از نقاشی است و هیچ درآمد دیگری ندارم. خوشبختانه داشتن بیمه موجب خوشحالی من است. داشتن بیمه قوت قلبی است که بتوانم به ادامه کار امید داشته باشم.
آموزش نقاشی هم می دهید؟
آموزش به هنرجویان نقاشی نیاز به مکان، ابزار و هزینه دارد که من توان آنرا ندارم البته دوست دارم دیگران راهم را دنبال کنند و علاقه مندان بیایند و ابراز وجود کنند.
این اولین بار است که آثارتان را کنار خیابان به نمایش می گذارید؟
نه؛ قبلا هم جاهای دیگر بساط کردم منتها سد معبر بیشتر جاها مانع می شود و ناراحتی ایجاد می کنند گرچه که من مزاحم کسی نیستم و راه بندان ایجاد نکردم. این آثار اتفاقا موجب زیبایی سیمای شهر شیراز می شود که شهره به گل و زیبایی است. این ها چیز زشت و مضحکی نیست که موجب ناراحتی دیگران شود. متاسفانه خیلی ها هم اذیت می کنند.
اگر یک جایی برایتان فراهم باشد که آثارتان را به شکل دائمی عرضه کنید تمایل دارید؟
بله، استقبال می کنم اما وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید کمک کند که متاسفانه آنها هم بودجه ندارند و ما هم مجبوریم به آنان فشار نیاوریم و بی خیال شویم.
هزینه های مواد مورد نیاز نقاشی را چگونه تامین می کنید؟
مواد این نقاشی ها را حدود 40 سال پیش کارتونی و زیاد خریدم و پنهان کردم! زیرا می دانستم هزینه ها بالا می رود. این قیمتهایی که اکنون حراج کردم به دلیلی است که رنگ، بوم و قلم و مواد را پیشتر خریداری کردم. در اصل من با این قیمت هایی که روی تابلوها گذاشتم پول یک کاغذدیواری را از مردم می گیرم. اگر می خواهید نقاشی های مظلومی را ببینید و خریداری کنید دیوار مدرسه شاهد در ابتدای خیابان گلخون تقاطع خیابان دانش آموز صبح و عصر میزبان آثار این هنرمند خودآموز است. پایان / شیراز تحلیل
