شیراز تحليل – این افزایش قیمت هم این بود که ارز دولتی به اندازه کافی وجود نداشت.در نتیجه واردات داروهای بدون نسخه و داروهای خارجی را که مشابه ایرانی دارند، با ارز نیمایی آزاد کردند و منجر به گرانی این داروها شد؛ بطوری که برخی از این داروها پنج برابر افزایش قیمت داشتند.داروهای خارجی که مشابه داخلی داشتند هم چهار تا پنج برابر گران شدند و قیمت داروهای بدون نسخه هم تقریباً دو برابر شد. در داروهای ایرانی غیر OTC نیز افزایش قیمت وجود داشت، اما متعارف بود.علت اینکه اواخر پارسال با کمبود شدید داروهای ایرانی مواجه شدیم، این بود که کارخانهها نمیتوانستند با ارز دولتی مواد اولیه مورد نیازشان را وارد کنند و در نتیجه تولیدشان کاهش یافت. اگر ارز نیمایی شود، تولیدکنندگان براحتی مواد اولیه را وارد کرده و تولید داروی ایرانی افزایش مییابد و داروی خارجی وارداتی هم بیشتر در اختیار مردم قرار میگیرد.در کل حذف ارز دارو و انتقال آن به بیمهها، به نفع مملکت است. بشرطی که مکانیزمهای بیمهای بدرستی عمل کنند.پارسال بین ۳۵ تا ۴۰ هزار میلیارد تومان دارو در ایران فروخته شده، اما بیمهها پول ۱۲ تا ۱۳ درصد آن را پرداخت کردهاند و بقیه را هم مردم از جیب دادهاند. تقریباً بیمهها یکسوم پول پرداختی مردم برای دارو را پرداخت میکنند. در حالی که در جاهای دیگر دنیا به این صورت نیست و بیمهها پوشش بیشتری بر داروها اعمال میکنند. /ایسنا