فرزاد وثوقی: از منظر من عاشورا یادآور قیامی است از سوی یک پیشوای دینی که به مصلحت روز همان قضیه امر به معروف را پیشه کرد تا اصلاح امور را شاهد باشد.
این یک سیاست وفق زمانه خود بود و البته یک ارزش ویک الگو که می‌تواند دست مایه آزادگان جهان باشد.
اما، چند روز پیش متوجه یکی از تکیه ها شدم که عکس فرد لیدری را بزرگ یا کوچک در قسمتی از پرده عزا نصب کرده بودند. تا حدودی آثار بزرگ نمایی افراد محسوس بود، اینکه پرده عزا وسیله ای برای رانت خواری شود.
رانت خواری هم اصطلاحی است که اخیرا مد شده اما منظور همان اعمال نفوذ است.
اینکه برادری، خواهری، مدیری، مسوولی، وزیری، وکیلی تشنه قدرتی ویا جاده صاف کنی بخواهد از این راه برای خودش یا دیگران کسب قدرت ویا ثروت کند همان بی راهه است وعجب آنکه نسل امروز این پدیده را می فهمد.
نشان بحث شما در پدیده خیرینی محسوس است که در ازای مشارکت مساعدت می خواهند و پدیده نفوذ شکل می گیرد.
فردی با پول در یک داستان مشارکت می کند وبه تشخیص خودش ودیگران ترویج دین می کند و از طرفی تا انتخاب رئیس جمهور فرصت ورخصت می طلبد.
فلسفه دین و دینداری در این برهه از تاریخ نیازی به آنچه دیگران می گویند ویا خود ساخته اند ندارد. دین امری فطری ونیاز هر انسان است که از خلقت آدم تا کنون به دنبال معبود وخالق خود بوده است.
دنبال خالق رفتن یک فرصت است که بعضی خالصانه وارد راهش می شوند وبعضی مغرضانه، چرا که در این راه باید عاشق و فرزانه شوی و برخی از این شیدایی سؤ استفاده می کنند.
خشونت هیچگاه در قاموس دین نبوده است چرا که دین اصلاح گر واصلاح طلب و برای پرورش انسان آمده است ومگر در موارد خاص نمی توان انتظار تدافعی از آن داشت.
در مجموع نمی‌توان انتظار داشت به سمتی حرکت کنیم که امسال برخی رسانه های خاص آنرا به نمایش گذاشتند و دوباره قمه زنی و یا معرفی چند چهره خاص وخوش صدا با در آمدهای خاص.
منبر های محرم نباید به یک خط قرمز برای گروه های سیاسی تبدیل شود چرا که اعتقاد و اعتماد به حسین ع فارغ از این مباحث است.
اما برخی به این حوزه ورود کردند و بقول شما شاید خوششان هم نیاید.
اما حسینی بودن تا نسل های آینده هم در خون جوانان و امت ایرانی هست و خواهد بود.
