بیزاری از جنگ و خونریزی ریشه در اعتقادات کهن دیار ما دارد. استاد بی بدیل اخلاق در ادب پارسی نیز قدمت این اندیشه اخلاقی را در کلامش متجلی کرده است. اخلاق انسانی و اجتماعی تا به آن اندازه ملکه ذهن شیخ اجل، سعدی شیرازی، است که بیزاری خود را با صدایی رسا بیان می‌کند:به مردی که ملک سراسر زمین نیرزد که خونی چکد بر زمین
